شهید بهشتی:
روحانی در یک جا امام جماعت است، امام جمعه است، واعظ است، می‌آید بین مردم. این شما مردم هستید که وقتی یک روحانی را در محل پیدا کنید و ببینید در کارهای مملکت اشکالی هست، دشواری هست، می‌آیید به او می‌گویید. حالا این روحانی چه بگوید، بگوید: آقا به من مربوط نیست. درست است این‌گونه جواب بدهد؟ قبول نمی‌کنید. شما می‌گویید: تو مسئول هستی. تو باید به مردم جواب بدهی... اینکه ما بگوییم روحانیت! در کارها دخالت نکن، دخالت دو معنی دارد یکی اینکه یک آقای روحانی بخواهد بیاید به جای شهردار امضاء کند، دستور بدهد، فرمان بدهد، بله، این دخالت غیرمسئولانه است. نه فقط روحانی نباید این کار را بکند، غیر روحانی هم نباید این کار را بکند. هر کسی مسئولیتی دارد، وظایفی دارد. من اینجا این را صریحاً عرض می‌کنم: روحانیتِ آگاهِ متعهدِ مسئول، حداقل در حد نظارت همه جانبه و تمام عیار به عنوان معتمدان ملت در جریان کارهای کشور برای همیشه نظارت خواهد کرد. کسانی در جمهوری اسلامی مسئولیت‌های خرد و کلان را قبول بکنند، که با این نظارت مزاجشان سازگار باشد. آن‌هایی که این نظارت را نمی‌توانند تحمل کنند، لطفاً جایشان را به کسانی بدهند که از این نظارت، صمیمانه استقبال کنند.

کتاب «ولایت رهبری روحانیت»، سید محمد حسینی بهشتی، صفحه 324

دانلود