سعید سعید غدیر مبارک باد

پیامبر @ فرمودند: روز عید غدیرخم بهترین اعیاد امّت من است و آن روزی است که خداوند تعالی به من فرمان داده با منصوب کردن علیّ بن ابی‌طالب به عنوان رهبری که امّتم پس از من به وسیله او هدایت‏ می‌یابند؛ آن روز را یاد کنیم.
سعید سعید غدیر مبارک باد.jpg
2014-10-12 10:00:00


اشاره: شاید برخی گمان کنند که عید غدیر تنها اختصاص به شیعیان دارد و در کلمات پیامبر اکرم@ اشاره‏ای به لزوم بزرگداشت آن نشده است؛ امّا باید گفت که عید غدیر نیز چون عید فطر و قربان از اعیاد اسلامی، بلکه از بزرگترین اعیاد است و نخستین کسی هم که این روز را به عنوان عید اسلامی معرفی کرد، پیامبر اکرم@ بوده‌اند. آنچه در پی خواهد آمد تحقیقی است در زمینه سابقه تاریخی عید غدیر که امیدواریم مورد استفاده خوانندگان عزیز واقع شود.

پیامبر اکرم@ پس از آنکه علیّ‏ بن ‏ابی‌طالب# را در روز غدیر به جانشینی خود تعیین کردند، در همان روز این عید را اعلام نمودند و مراسم آن را به پا داشتند و در خیمه‏اش نشستند و با کمال خوشحالی و سرور از تبریک گویندگان استقبال کردند و به آنها فرمودند: «به من تبریک بگویید... به من تبریک بگویید؛ زیرا خداوند مرا به نبوّت و اهل بیتم را به امامت اختصاص داده است.»(1)

ما در تاریخ پیامبر@ و شادی‌های آن، روزی را نمی‏یابیم که پیامبر گفته باشد: «به من تبریک بگویید»، حتّی روز ازدواجش و روز هجرتش از مکّه به مدینه و رهایی از چنگال مشرکان و روز فتح مکّه و پیروزی مسلمانان؛ ولی روز غدیر مکرّر می‏فرمودند: «به من تبریک بگویید»؛ زیرا پیامبر@ عظمت این روز را به خوبی درک می‏کرد و از شرافت این خاطره و برتری داشتن این عید بر سایر اعیاد آگاه بود.

بر همین اساس پیامبر@ فرمودند: «روز عید غدیر خم بهترین اعیاد امّت من است و آن روزی است که خداوند تعالی به من فرمان داده با منصوب کردن علیّ بن ابی‌طالب به عنوان رهبری که امّتم پس از من به وسیله او هدایت‏ می‌یابند؛ آن روز را یاد کنیم. آن روزی است که خدا دین را در آن روز کامل و نعمت را تمام گردانید و اسلام را به عنوان یک دین برای مردم پسندید.»(2)

پیامبر@ در این حدیث، اوّلاً: روز غدیر را یک عید اسلامی جاوید در ردیف سایر اعیاد اسلامی اعلام کرده؛ ثانیاً: عید غدیر را مطلقاً برتر از اعیاد اسلامی شمرده است.

پس از رحلت پیامبر@، خود امیرالمؤمنین# نیز روز غدیر را به عنوان یک عید اسلامی تلقّی کردند(3) و در سالی که روز غدیر با جمعه مصادف بود، خطبه‏ای ایراد نمودند و در ضمن آن فرمودند: «خداوند بزرگ برای شما، گروه مؤمنان، دو عید بزرگ که قوام هریک به دیگری است، قرار داده تا احسانش را نزد شما کامل گرداند و شما را به راه هدایت، آگاه و مطلّع کند... از این‌رو جمعه را مرکز تجمّع برای پاکسازی گذشته‏ها قرار داده است... بنابراین هیچ توحیدی را جز بر اساس اعتراف به رسالت پیامبر نمی‏پذیرد و هیچ آیینی را جز توأم با ولایت کسی که به ولایت او فرمان داده است، قبول نمی‏کند و اسباب اطاعت او جز با تمسّک به ریسمان او و ریسمان اهل ولایت او منظّم نمی‏گردد، بنابراین در روز غدیر آنچه را که بیانگر اراده‏اش در مورد برگزیدگانش بود، بر پیامبرش نازل فرمود و او را به تبلیغ آن و ترک هم‌نشینی با منحرفان و منافقان و بی‏اعتنایی به آنان مأمور ساخت و ضامن نگهداری او از شرّ آنان شد.»

آنگاه حضرت امیر# مردم را به اجرای مراسم عید دعوت نمود و فرمودند: «خدا شما را رحمت کند، پس از پایان یافتن اجتماعتان، به سوی توسعه بر زن و فرزند و نیکی با برادران و شکر نعمت‌های الهی بازگردید و همه با هم مجتمع باشید تا خدا یگانگی شما را حفظ کند و با یکدیگر نیکی کنید تا خدا الفت و دوستی و صداقت‏ شما را نگه دارد و به یکدیگر هدیه دهید؛(4) همان گونه که خدا پاداش شما را در این روز، چند برابر اعیاد گذشته یا اعیاد آینده - جز در موارد مثل آن - قرار داده است. نیکی در این روز (یعنی: روز عید غدیر) ثروت را زیاد و عمر را افزون می‏کند و مهربانی به یکدیگر باعث رحمت و عطوفت خداوند است. با سعی و کوشش خویش و در حدّ توانایی خود، از آنچه خدا به شما بخشیده، برای برادران و زن و فرزندانتان آماده کنید و شادی را در میان خود آشکار سازید و با گشاده‏رویی با یکدیگر برخورد کنید.»(5)

بعد از حضرت علی#، امام حسن# و امام حسین# نیز روز غدیر را زنده نگاه می‏داشتند و هر سال، آن روز را به عنوان عید تلقّی می‏کردند. آنان با کمال مسرّت و شادی، برای قبول تهنیّت و تبریک شاد باش جلوس می‏نمودند، به وسیله نماز و روزه و دعا به خدا تقرّب می‏جستند و در نیکویی و احسان و اطعام تأکید می‏نمودند تا شکر نعمت‏خدا را در چنین روزی که امیرالمؤمنین#، به خلافت و امامت منصوب شده، به جای آورده باشند. آنها در این روز صله رحم می‏کردند و خانواده خویش را در وسعت ارزاق قرار می‏دادند و به ملاقات برادران می‏رفتند و شیعیان خود را نیز به تمام این کارها دعوت می‏ نمودند.(6)

اکنون به روایات زیر توجّه کنید:
1. ابوالحسن لیثی می‏گوید: امام جعفر صادق# به بعضی از دوستان و شیعیانش که در حضور او بودند، فرمودند:«آیا می‏دانید روزی که خدا اسلام را در آن روز برای ما و شیعیانمان عید غدیر قرار داده، چه روزی است؟»

عرض کردند: خدا و رسول و فرزند پیامبر داناترند، آیا روز عید فطر است؟

امام فرمودند: «نه!»

گفتند: آیا روز عید قربان است؟ امام فرمودند: «نه! البتّه این دو روز، بزرگ و با شرافت هستند؛ امّا روز منار دین بزرگتر است و آن روز هیجدهم ذی حجّه است که پیامبر خدا@ هنگامی که از حجّـه الوداع بازگشت و به غدیر خم رسید و ...».

2. فرات بن احنف می‏گوید: از امام جعفر صادق# پرسیدم: فدایت‏شوم، آیا مسلمانان عیدی بالاتر از عید فطر و عید قربان و روز جمعه و روز عرفه دارند؟

امام فرمودند: «آری! بالاترین، بزرگترین و شریف‌ترین اعیاد روزی است که خدا دین را در آن روز کامل گردانید و این آیه را بر پیامبرش، محمّد@ نازل فرمود: الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِینًا؛ امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت‏خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را برای شما [به عنوان] آیینی برگزیدم.»

سؤال کردم: آن چه روزی است؟

فرمودند: «انبیای بنی اسرائیل وقتی وصیّت و امامت را به نفر بعد از خودشان واگذار می‏کردند، آن روز را عید قرار می‏دادند و این روز هم روزی است که پیامبر@، علی# را رهبر مردم قرار داد و در آن روز چیزهایی نازل شد و دین کمال یافت و نعمت ‏بر مؤمنان تمام گردید.»

عرض کردم: در این روز چه کاری شایسته است، انجام دهیم؟

امام# فرمودند: «این روز، روز عبادت، نماز، روزه، شکر و سپاس خدا و مسرّت به سبب ولایت ما بر شما از جانب خداست، من دوست دارم این روز را روزه بگیرید.»(7)

3. عبدالرّحمن بن سالم از پدرش نقل می‏کند که گفت: از امام صادق# پرسیدم: آیا مسلمانان غیر از روز جمعه و عید قربان و عید فطر، عید دیگری دارند؟

فرمودند: «آری. عیدی بزرگتر!»

گفتم: فدایت ‏شوم، کدام عید است؟

فرمودند: «روزی که پیامبر خدا، امیرالمؤمنین را به خلافت نصب کردند و فرمودند: «هر کس که من مولای او هستم، علی مولای او است.»

پرسیدم: آن روز، چه روزی است؟

فرمودند: «به روز چه کار داری؟(8) سال همیشه در گردش است؛ ولی آن روز، روز هجدهم ذی حجّه است.»

عرض کردم: چه کاری سزاوار است در آن روز انجام دهیم؟

فرمودند: «خدا را یاد کنید و به روزه و عبادت بپردازید و محمّد و آل محمّد، صلی‏الله‏علیه وآله، را یاد نمایید؛ زیرا پیامبر خدا به امیرالمؤمنین# وصیّت کرد که مسلمانان این روز را عید بگیرند و انبیا چنین می‏کردند؛ به اوصیا خود همین سفارش را می‏نمودند و آن روز را عید می‏گرفتند.»(9)

بر اساس همین روایات است که می‏بینید شیعیان از زمان ائمه‌اطهار# تا کنون در تمام کشورها هر سال روز غدیر را عید می‏گیرند و به وسیله نماز، تلاوت قرآن و خواندن دعاهای مأثور به خدا تقرّب می‏جویند، خدا را بر کامل ساختن دین و تمام نمودن نعمت ‏به وسیله امامت علی# سپاس‌گزاری می‏کنند، به ملاقات یکدیگر می‏روند، با چهره‏ای گشاده، با نیکی و احسان و مسرور ساختن خویشاوندان و همسایگان، به خدا تقرّب می‏یابند و اگر یکی ازآنها برادر دینی خود را در این روز ملاقات کند، با او مصافحه می‏کند و می‏گوید: الحمد لله الذی جعلنا من المتمسّکین بولایه امیرالمؤمنین و الائمه الطّاهرین.(10)

و هر سال در این عید سعید، شیعیان به سوی مرقد پیشوای بزرگ دین، امیرالمؤمنین# در «نجف اشرف» روانه می‏شوند و جمعیّتی که نزد قبر مقدّس آن حضرت برای زیارت اجتماع می‏کنند، از نیم میلیون کمتر نیست که از هر ناحیه‏ای به آنجا وارد می‏شوند(11) تا عمق محبّت، دوستی و استحکام اعتقاد به پیشوای راستینشان، امیرالمؤمنین# را نسبت‏ به خویش تأکید کنند و شرافت ‏حضور نزد مقام مبارک وی را برای خود ثبت نمایند. آنها پراکنده نمی‏شوند تا ضریح مقدّس را در برگرفته و پیشوای خود را زیارت کنند و بر او سلام داده و چنان‌که گویی آن حضرت در برابر آنها حاضر است، ‏به او تهنیّت گویند(12) و زیارتی خوانند که از بعضی از ائمه اطهار# وارد شده است که ضمن آن به موقعیّت‌های ارزنده و سوابق عظیم حضرت در اسلام و جهاد و تلاش وی در تأسیس ارکان دین و خدمت ‏به پیامبر@ در روز غدیر به عنوان خلیفه پیامبر، گواهی داده می ‏شود.(13)

آری! این است ‏برنامه شیعیان در هر سال و پیوسته گویندگانشان در هر زمان و مکانی حدیث غدیر را به طور مسند یا مرسل و به صورت اجمال یا تفصیل بیان می‏کنند.

بررسی در مسئله غدیر، ما را به این نتیجه می‏رساند که تنها شیعیان، روز غدیر را به عنوان عید تلقّی نکرده‏اند - هرچند شیعیان بیشتر از دیگران به آن اهمّیت می‏دهند لیکن مسلمانان غیر شیعه نیز آن را عید می‏ گرفته ‏اند.

علّامه امینی در کتاب الغدیر، جلد ‏1، صفحه ‏267 می‏نویسد: بیرونی - که یکی از علمای اهل تسنّن است - روز غدیر را از روزهایی دانسته که: اهل اسلام آن را یکی از اعیاد شمرده‏اند.(14)

ابن طلحه شافعی در کتاب مطالب السئول، صفحه ‏53 هنگامی که از عید غدیر سخن می‏گوید، چنین تصریح می‏کند: امیرالمؤمنین روز غدیر خم را در ضمن اشعارش یاد کرده است و از آنجا که پیامبر اکرم@ در روز غدیر این مقام بلند را از میان همه مردم به علی# داد، این روز به صورت یک عید بزرگ در آمد.

آنگاه شافعی در صفحه ‏56 کتاب یاد شده اضافه می‏کند که لفظ «مولی‏» هر معنایی را در بر داشته باشد، از سوی پیامبر@ برای علی# قرار داده شده و این خود مقامی والا و منزلتی عظیم است که پیامبر آن را به علی# اختصاص داده است. بدین جهت این روز، روز عید و روز سرور دوستان او است.

علّامه امینی می‏گوید: این بیان شافعی دلالت دارد بر اینکه تمامی مسلمانان این روز را عید می‏گیرند چه مسلمانانی که حضرت علی# را خلیفه بلافصل پیامبر@ می‏دانند چه مسلمانانی که او را خلیفه چهارم به شمار می‏آورند و خلاصه باید گفت: امّت اسلامی در شرق و غرب، همگی در این عید با یکدیگر توافق دارند؛ مخصوصاً با توجّه به اینکه مصریان و اهل مغرب و عراق در قرون گذشته، به این روز توجّه داشته و آن را روز نماز و دعا و خطبه و سرودن اشعار می‏ دانسته‏ اند.

-------------------------------------------------------------------

پی‏ نوشت‌ها:
1. الغدیر، ج 1، ص 58؛ بحارالانوار، ج 37، ص 217.
2. برای توضیح بیشتر ر. ک: امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج 1، ص ‏283.
3. روزی که قدرت به دست آن حضرت آمد.
4 و در حدیث‏ شریف از حضرت رضا# روایت ‏شده است که فرمودند: «اگر یک درهم را در این روز به برادران مؤمن بدهی برابر است ‏با هزار درهم که در اوقات دیگر بدهی‏» و در حدیث دیگر وارد شده است: «که برابر است ‏با صدهزار درهم در غیر این روز.»
5. الغدیر، ج‏3، ص 284؛ طوسی، محمّد بن حسن، مصباح المجتهد، ص 524.
6. الموسوی‏ العاملی، السیّد عبدالحسین شریف الدّین، المراجعات، ص ‏197.
7. الغدیر، ج 1، ص 285.
8. گویا که راوی پرسید: در کدام روز از روزهای هفته است؟
9. کلینی، محمّد بن یعقوب، الکافی، ج 1، ص 204؛ الغدیر، همان، ج 1، ص 285.
10. نص مذکور، در حدیث‏ شریف وارد شده است.
11 و در حدیث ‏شریف از حضرت امام رضا# روایت ‏شده که فرمود: «هر کجا که باشی سعی کن که روز غدیر نزد قبر حضرت امیرالمؤمنین# حاضر شوی.»
12. روشن است که امام مرده و زنده ندارد و همیشه زنده است و آیه: ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا .. و آیات دیگر بر این معنی دلالت دارند.
13. اگر فرصت تنگ نبود نمونه‏ای از جملات این زیارت را برای شما نقل می‏کردم تا از لابه‌لای آن لذّت ایمان و شیرینی ولایت و سعادت روح و حرارت شوق را بچشید. زیارت مزبور در کتب ادعیه و زیارات نقل شده است.
14. بیرونی، ابوریحان، الآثار الباقیـه، ص 334.

برگرفته از سایت: mouood.org

    بیان دیدگاه