دعای خیر پیامبر @

در زمان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بانویی حبشی و سیاه پوست به نام امّ مَحْجَنْ، همواره غبار و خار و خاشاک را از مسجد جمع کرده و خارج می ساخت. بعدها، هنگامی که حضرت رسول اکرم از مرگ این خدمت گزار مسجد آگاه شدند، با لحنی اعتراض آمیز فرمودند: «چرا به من اطلاع نداده اید؟» سپس آن حضرت با یاران خویش کنار قبر آن زن حضور یافتند و برای او نماز خواندند و دعا کردند. پیامبر با این کار به مسلمانان آموختند که خدمت گزاران مسجد را بزرگ شمرده و احترام کنند. حال که در آستانه ورود به ماه مبارک رمضان، ماه میهمانی خداوند هستیم، چه زیباست در غبارروبی و نظافت خانه خدا همّت نماییم، باشد که ما نیز مشمول دعای خیر گل سرسبد عالم هستی، پیامبر مکرّم اسلام قرار گیریم.

اجر و پاداش بی کران

با توجه به آیات و روایات، قداست خانه خدا در هرجا و به هر صورت که باشد، به قدری است که پاکیزه نگه داشتن و غبارروبی و نظافت آنْ یک تکلیف اخلاقی و شرعی برای همه ایجاد می کند. کسی که به پاکیزه ساختن خانه خدا مبادرت می ورزد، نزد صاحب خانه، پروردگاری که به پاکیزگی امر نموده و نظافت را دوست دارد، اجر و پاداشی خاص دارد. در برخی از احادیث، بر ضرورت و اهمیت پاکیزه ساختن مساجد تأکید شده که می توان با مطرح ساختن آن ها، بسیجی عمومی از مؤمنان را برای مشارکت و بهره گیری از این پاداش بی پایان الهی انتظار داشت. در روایتی از حضرت رسول صلی الله علیه و آله آمده است: «کسی که مسجدی را جاروب کند، خداوند برای او پاداش آزاد ساختن بنده ای را منظور می کند» که خود بیانگر ارزش و اهمیت غبارروبی مساجد، و اجر و پاداش بی کران کسی است که به این کارِ خداپسندانه همت می گمارد.

گلستانی معطّر

استشمام بوی خوش لذت بخش و روح افزاست و هر عنصر خوش بو، حکایت از زیبایی، لطافت و پاکیزگی داشته و طبع انسان را به سوی خود جذب می کند. مسجد به عنوان کانون عبادت و تقوا، باید علاوه بر جذّابیت معنوی، از جذّابیت ظاهری نیز برخوردار باشد؛ بنابراین مساجد که پایگاه های زمینی توحید و متعلق به خداوند عالم آرا و خالق هستی هستند، باید از سیمایی در خور صاحب خانه برخوردار گردند. عطرآگین و خوش بو کردن مساجدْ در کنار غبارروبی آن ها، یکی از آیین های شایسته تکریم مساجد در فرهنگ دینی و اخلاقی ماست.