گروه های جهادی و خیریه‌ که محمدصادق در آن‌ها مسئولیت داشت، قوانین مخصوص خود را داشت تا کسی در انجام وظایف خود کوتاهی نکند؛ مثلاً یکی از قرارهایشان این بود که کسی حق ندارد موقع جلسه‌ی کاری گروه، تلفن خود را پاسخ دهد و الا جریمه داشت.

محمدصادق مدام جریمه میشد! چون دلش نمی آمد پاسخ تماس مادرش را ندهد و می گفت مادرش به گردنش حق دارد. پدرش چند سال قبل فوت کرده‌بود و برای همین، حسابی هوای مادرش را داشت. حالا به جز بی قراری بچه‌ها، بی تابی مادرش هم دلم را به درد می‌آورد؛ اما می دانم خودش با همان گرما و صمیمیت همیشگی دستم را خواهدگرفت و کمک می‌کند راهش را ادامه بدهم.

راوی: خانم زهرا قاسمی (همسر شهید دارائی)